in ,

Kamishibai: Zajęcia teatralne, które pokochały dzieci z Polskiej Ludoteki “Wojtek” w Ascoli Piceno i San Benedetto del Tronto

Kamishibai, czyli drewniany teatrzyk, który może pomóc w nauce poprzez zabawę młodym Polonusom z Włoch.

Pod koniec października 2019 w Szkole Polskiej w Rzymie odbyły się 2-dniowe warsztaty organizowane przez ORPEG dla nauczycieli polonijnych pracujących na terenie Włoch. Na jednych z zajęć, uczestnicy mieli okazję poznać ciekawą formę teatru KAMISHIBAI, która pobudza dziecięcą wyobraźnię i w łatwy sposób przekazuje treść danej baśni, legendy czy też opowiadania. Pomysł ten spodobał się nauczycielkom Polskiej Ludoteki “Wojtek” w Ascoli Piceno i San Benedetto del Tronto, ale największy zachwyt wzbudził wśród młodych Polaków uczęszczających do tych szkół.

2 placówki edukacyjne z rejonu Marche zakupiły drewniane teatrzyki i zestaw polskich klasycznych bajek i legend. Pierwsza lekcja już się odbyła, a dzieci i młodzież nie mogą doczekać się kolejnej.

Nauczyciele z ww. szkół polecają wszystkim placówkom szkolnym i bibliotekom wprowadzenie tej formy teatru w plan zajęć lekcyjnych.

Kamishibai (紙 芝 居 ), czyli “papierowy spektakl teatralny”, jest formą narracji, która powstała w XII-wiecznych świątyniach buddyjskich w Japonii, gdzie mnisi używali emakimono, aby opowiadać publiczności, głównie analfabetom, historie z naukami moralnymi.

Technika Kamishibai pozostaje w tradycji Japonii od stuleci, ale przeżyła chwilę świetności w latach 1920–1950. Gaito kamishibaiya, czyli narrator, przemieszczał się z jednej wioski do drugiej rowerem. Dzieci, które kupiły cukierki od Gaito kamishibaiya, mogły zabezpieczyć najlepsze miejsca przed sceną. Po utworzeniu się publiczności narrator zaczynał opowiadać swoje historie za pomocą zestawu drewnianych tabliczek, na których rysowano różne fragmenty opowiadanej przez niego historii. Historie były często seryjne, a podczas każdej wizyty w wiosce opowiadano nowe epizody.

Ożywienie wędrownego Kamishibai można wiązać z wielkim kryzysem lat dwudziestych XX wieku oraz z możliwością, że reprezentowało ono wielu bezrobotnych, z których wielu było konsekwencją pojawienia się kina dźwiękowego (wielu Kamishibaiya wcześniej było narratorami „Benshi” w cichych pokojach, dając głos bohaterom i komentując wydarzenia na ekranie), aby zarobić niewielkie kwoty.

Kamishibai został prawie całkowicie wyparty od czasu pojawienia się telewizji w latach 50. XX wieku, chociaż ostatnio został ponownie wprowadzony do japońskich bibliotek i szkół.

nadesłane przez Martę Rzeczkowską

Polska Ludoteka “Wojtek” w Ascoli Piceno

157. rocznica wybuchu powstania styczniowego

Włochy: Dominika Zamara w głównej roli w operze “La Serva Padrona”