in

Ks. Marian Burniak: Skromny, wielki człowiek

Kto nie miał okazji poznać osobiście księdza Mariana Burniaka, zna go na pewno z opowiadań Polaków, którzy mieszkają we Włoszech od kilku, kilkunastu czy kilkudziesięciu lat… Przyciąga do siebie ludzi jak magnes. Zawsze uśmiechnięty, zawsze znajduje czas, żeby wysłuchać, każdego, kto do niego przychodzi, pocieszyć, służyć dobrą radą i pomocą. Ten nadzwyczaj skromny człowiek zrobił tyle dobrego dla Polonii włoskiej, że powstałby opasły tom, gdybyśmy zaczęli wymieniać  wszystkie jego zasługi.

Ks. Marian Burniak w Genzano (2006). Fot. Fundacja Rzymska im. J.S. Umiastowskiej.


Rzym, 16 grudnia 2009 –
11 grudnia, podczas dorocznego przyjęcia przedświątecznego dla Polonii włoskiej (i nie tylko), które odbyło się w salonach ambasady RP w Rzymie odbyła się ceremonia odznaczenia ks. Mariana Burniaka Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, przyznanym przez Prezydenta RP.

Dekoracji, w imieniu Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, dokonał Ambasador RP w Republice Włoskiej Jerzy Chmielewski. Pan Ambasador w prostych, ale jakże trafnych słowach, przypomniał zebranym gościom, najważniejsze fakty z posługi ks. Mariana Burniaka, który przez ponad 30 lat był duszpasterzem Polaków we Włoszech.
Przepełnione serdecznością i wielkim podziwem słowa Pana Ambasadora w piękny sposób oddały wyrazy wdzięczności, jakie wiele pokoleń Polaków we Włoszech żywi dla ks. Mariana.
Ksiądz Burniak, który jest urodzonym mówcą, zawsze, kiedy uwaga skupia się na jego osobie popada w onieśmielenie i z trudem udaje mu się wydobyć głos.

„Nie jestem godny przyjęcia tak zaszczytnych wyrazów uznania” – tymi słowami zwrócił się do zebranych.
Odnosząc się do przemówienia Pana Ambasadora, który na początku ceremonii przedstawił długą listę  jego zasług zażartował:
“- Muszę przyznać, ze tego rodzaju uroczystości są potrzebne, bo człowiek ma okazję dowiedzieć się wielu nowych rzeczy o sobie.”

Nie ukrywając swojego wzruszenia ks. Burniak zwrócił się następnie do wszystkich zebranych z podziękowaniami: – Zaszczytne odznaczenie, które dzisiaj otrzymałem, tak naprawdę powinno zostać przyznane wszystkim Polakom, którzy przez lata służyli Polsce i Polakom tu, na ziemi włoskiej.

Takimi osobami, z  którymi miałem zaszczyt współpracować i którym pragnę z serca podziękować to Polscy żołnierze, którzy walczyli za naszą wolność na tej ziemi, duchowni i siostry zakonne, którzy służą od lat Polakom we Włoszech, kobietom-Polkom, które przybyły do Włoch ze względu na ślub z Włochem i zwłaszcza w latach 70-tych i 80-tych dokładały wielu starań, aby pielęgnować i promować polskość w Italii. Dziękuję członkom Związku Polaków we Włoszech, wszystkim działaczom polonijnym, pracownikom polskich instytucji, i wszystkim  tym, których  nie mogę wymienić z nazwiska, a którzy działają na rzecz Polonii.

Kto zna księdza Burniaka, wie, że wypowiedziane przez niego słowa płynęły prosto z serca, a jego wielka skromność jest świadectwem jego wielkości jako człowieka i jako Polaka.

Po ceremonii odznaczenia ks. Mariana Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi RP Pan Ambasador złożył gościom życzenia świąteczne i zaprosił do stołu.

Natomiast życzenia Błogosławieństwa Bożego i zaproszenie do wspólnego podzielenia się opłatkiem złożył przybyłym abp Szczepan Wesoły.

Wyjątkową atmosferę wieczoru zapewnił występ zespołu ludowego „Majeranki”. Młodzi artyści z Podhala, zaśpiewali najpiękniejsze polskie kolędy i pastorałki.

Gospodarze przyjęcia, jak co roku, zadbali o wprowadzenie w świąteczny nastrój również ….podniebienia zaproszonych gości. Zaserwowano tradycyjne wigilijne polskie dania i desery.

Danuta Wojtaszczyk


Marian Burniak, Tchr
– kapłan Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej (chrystusowiec). Urodził się 23 grudnia 1935 roku w Złotnikach (dawne woj. Tarnopolskie). Syn Wawrzyńca i Marii z Horodyskich.
Święcenia kapłańskie: 7 lipca 1963 w Rzymie. Wykształcenie: studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w Poznaniu 1959-1960 oraz na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie 1961-1963.
Pracownik sekretariatu abpa Józefa Gawliny w Rzymie 1963-1964; współpracownik Centralnego Ośrodka Duszpasterstwa ds. Emigracji Polskiej przy delegacie prymasa Polski, biskupie Władysławie Rubinie w Rzymie 1964-1970; prokurator generalny Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej 1970-2007; duszpasterz Polonii włoskiej 1970-2003; sekretarz generalny Związku Polaków we Włoszech 1995-1996 (prezes honorowy i kapelan 1996-), wicepostulator sprawy o beatyfikację kard. Augusta Hlonda.
Redaktor biuletynu „Duszpasterz Polaków we Włoszech” 1984-1989. Autor rozdziałów w pracach zbiorowych: Utwierdzać braci w wierze (rozdz. Chrystusowcy we Włoszech). Poznań 1995; Jak współczesnemu człowiekowi mówić o Bogu (rozdz. Duszpasterstwo Polaków – Rzym). Warszawa 1995.
Odznaczenia: Złoty Krzyż Zasługi (Londyn), Złota Odznaka Honorowa SPK (Londyn), Złota Odznaka Honorowa Związku Inwalidów Wojennych Polskich Sił Zbrojnych (Londyn), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1995), Order Pro Ecclesia et Pontifice za trzydziestoletnią posługę Polonii włoskiej.
Nota biograficzna pochodzi z publikacji: Świadectwa/Testimonianze. T.5: Czas wojny i czas pokoju w „Polskim Rzymie”. Wyd. Fundacja Rzymska im. J.S. Umiastowskiej, Rzym, 2009, s. 520.
Nota biograficzna pochodzi z publikacji: Świadectwa/Testimonianze. T.5: Czas wojny i czas pokoju w „Polskim Rzymie”. Wyd. Fundacja Rzymska im. J.S. Umiastowskiej, Rzym, 2009, s. 520.
Źródło: Nasz Świat nr 23 (16-31 grudnia)/2009

Przywróćmy naszej Ojczyźnie właściwą nazwę w języku włoskim

Niedziela Polaków w Rzymie