Tumaczymy, czy opiekunki i pomoce domowe (badanti i colf) muszą towarzyszyć swoim pracodawcom podczas wakacyjnych wyjazdów.
Czy opiekunki, pomoce domowe i nianie muszą towarzyszyć swoim pracodawcom podczas ich wakacyjnych wyjazdów? Kiedy są do tego zobowiązane w świetle włoskiego kodeksu pracy, a kiedy mają prawo odmówić pracy poza stałym miejscem zatrudnienia?
Prawa pracownicze colf i badanti
Jak wiadomo przenoszenie się włoskich rodzin z miasta do domu nad morzem lub w górach to latem powszechne zjawisko. Wakacyjne i często wielotygodniowe wyjazdy pracodawców mocno niekiedy komplikują życie osobom zatrudnionych w charakterze opiekunek (badanti) i pomocy domowych (colf).
Kiedy pracownik ma obowiązek towarzyszyć swojemu pracodawcy podczas wakacyjnych wojaży, a kiedy ma prawo odmówić pracy poza stałym miejscem zatrudnienia wyjaśnimy na przykładach:
Sytuacja Barbary, która pracuje na godziny jako pomoc domowa i nie mieszka ze swoim pracodawcą (lavoratore a ore o non convivente).
Barbara od roku prowadzi dom włoskiej rodziny. Właśnie poinformowaną ją, że familia na cały lipiec i sierpień przenosi się z Rzymu do ich drugiego domu, który znajduje się w Kalabrii. Zażądano, aby Barbara przeniosła się tam wraz z nimi. Pani Basia mieszka we Włoszech z mężem i synem i nie chce się z nimi rozstawać. W końcu pracuje na godziny i ma swoje życie. Czy pani Basia może odmówić pracy wyjazdowej?
Zgodnie z przepisami pracownik ma obowiązek przeniesienia się wraz z pracodawcą w inne miejsce (lavoro in trasferta), tylko w sytuacji, kiedy taka ewentualność została wyraźnie zaznaczona w umowie o pracę (lettera di assunzione). Jeśli w kontrakcie nie ma takiego zapisu, wówczas opiekunka lub pomoc domowa ma prawo odmówić wyjazdu. Odmowa ta nie może być uznana z podstawę do zwolnienia z pracy.
————————————-
Sytuacja Henryki, która pracuje jako opiekunka starszej i niepełnosprawnej osoby i mieszka ze swoim podopiecznym (lavoratore convivente).
Opiekunki pracujące na tak zwanych stałkach, czyli mieszkające ze swoim pracodawcą często proszone są o to, aby przeniosły się wraz ze swoim pracodawcą w okresie wakacyjnym do ośrodka wypoczynkowego lub domu letniskowego. Wyjazd ten staje się dla pracownika obowiązkiem w sytuacji, kiedy w umowie o pracę (lettera di assunzione) istnieje zapis dotyczący pracy wyjazdowej (lavoro in trasferta). Brak tej klauzuli również lavoratore convivete daje prawo odmowy wyjazdu.
————————————-
Dodatkowe wynagrodzenie za dobrowolną pracę wyjazdową
Zdarza się, że w umowie o pracę nie ma zapisu dotyczącego pracy wyjazdowej, ale pracownik chce towarzyszyć swojemu podopiecznemu podczas jego pobytu w miejscowości wypoczynkowej. W tej sytuacji należy mu się dodatkowe wynagrodzenie za każdy dzień pracy w delegacji. Wysokość diety zależy od kategorii pracowniczej (livello di inquadramento), wynikającej ze zbiorowego kontraktu pracy (CCNL – Contratto Colletivo Nazionale di Lavoro).
Orientacyjne stawki wynagrodzenia za pracę wyjazdową:
od 10% do 20%, oprócz zwykłego, miesięcznego wynagrodzenia.
——————————–
Koszty podróży
Koszty podroży i przewozu rzeczy osobistych pracownika spoczywają na pracodawcy.
——————————–
Dzień wolny od pracy
Również w przypadku pracy na wyjeździe pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy.
Danuta Wojtaszczyk
***
Uwaga! Wszystkie materiały zamieszczane w serwisie www.naszswiat.it mają charakter informacyjny. Zespół redakcyjny portalu dokłada wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były rzetelne i wiarygodne. Nie stanowią one jednak wiążącej interpretacji przepisów prawnych.
