Posiadacz Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) ma prawo do rzeczowych świadczeń zdrowotnych niezbędnych z medycznego punktu widzenia w każdym państwie członkowskim UE/EFTA.
Kartę wystawiają właściwe instytucje ubezpieczeniowe w państwie, którego ustawodawstwu dana osoba wraz z członkami rodziny aktualnie podlega (np. kasy chorych w Niemczech, Czechach, Austrii; NHS w Wielkiej Brytanii; NFZ w Polsce). Każda osoba uprawniona do świadczeń zdrowotnych otrzymuje Kartę indywidualnie. Okres ważności EKUZ ustala wydająca ją instytucja.
Zakres świadczeń zdrowotnych w każdym wypadku określa lekarz przyjmujący pacjenta, biorąc pod uwagę jego stan zdrowia oraz planowany czas pobytu. Oznacza to, że niektóre świadczenia mogą być udzielone dopiero po powrocie do państwa zamieszkania.
Rzeczowe świadczenia opieki zdrowotnej przysługują zgodnie z ustawodawstwem kraju, w którym dana osoba aktualnie przebywa i w którym to świadczenie jest jej udzielane. Wynika to z zasady równego traktowania, jak również z ogólnej reguły, że w praktyce zarówno lekarze, jak i odpowiednie instytucje zawsze stosują przepisy własnego kraju, nawet gdy dana osoba jest ubezpieczona w innym państwie.
Tej samej zasadzie podlegają kwestie odpłatności za usługi i świadczenia zdrowotne na terytorium państw członkowskich UE/EFTA. Sprawy te regulują ustawodawstwa poszczególnych państw. Oznacza to, że jeżeli na podstawie ustawodawstwa danego państwa świadczenie zdrowotne przysługuje pacjentom bezpłatnie, to również obywatel innego państwa posiadający EKUZ będzie miał prawo do bezpłatnych świadczeń. Jeżeli jednak ustawodawstwo danego państwa przewiduje koszty współpłacenia, uprawniony otrzymujący świadczenia na podstawie EKUZ również jest zobowiązany je ponieść. Koszty te nie podlegają zwrotowi. Instytucje ubezpieczeniowe państw członkowskich UE/EFTA rozliczają między sobą tylko te koszty opieki zdrowotnej, które w danym państwie ponoszą instytucje działające w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Instytucje ubezpieczeniowe państw objętych EKUZ rozliczają między sobą tylko te koszty opieki zdrowotnej, które w danym państwie ponoszą instytucje ubezpieczenia zdrowotnego.
Warto wiedzieć
EKUZ wydawana jest osobom, które czasowo przebywają na terytorium innego niż właściwe państwa członkowskiego UE/EFTA. W żadnym wypadku karta EKUZ nie będzie stanowiła dokumentu wystarczającego do uzyskania leczenia planowanego, czyli sytuacji, kiedy leczenie jest celem wyjazdu poza granice państwa właściwego.
Jeśli osoba ubezpieczona w NFZ zamieszkała w innym państwie członkowskim UE/EFTA powinna uzyskać dokument S1, żeby potwierdzić prawo do świadczeń. Dokument ten należy zarejestrować w instytucji miejsca zamieszkania. Szczegółowe informacje na temat dokumentu S1 dostępne są na stronie Narodowego Funduszu Zdrowia.
Źródło: Serwis Powroty.gov.pl