Dzieci do trzeciego roku życia w ogóle nie powinny oglądać telewizji. Do 7 roku życia, mogą przed ekranem – telewizora czy komputera – siedzieć pół godziny dziennie. Skutki zbyt długiego przesiadywania przed ekranem nie kończą się na wadach postawy i wzorku, ale ma to także wpływ na ich rozwój psychiczny, a niekiedy może doprowadzić do uzależnień.
– Dzieci mają widzenie w tzw. trójwymiarze i widzą obraz trójwymiarowo – mówi dr Anna Dudek, pediatra. – Natomiast patrząc na obraz telewizyjny czy komputerowy, to jest obraz dwuwymiarowy. W związku z czym nie następuje prawidłowy rozwój dróg wzrokowych. Dzieci poniżej trzeciego roku życia w ogóle nie powinny spędzać czasu na oglądaniu telewizji. W grupie wiekowej od 3 do 7 lat maksymalnie 30 minut dziennie, a u dzieci w wieku od 7 do 12 – maksymalnie godzinę. Te same wytyczne dotyczą komputera. Warunkiem rozwoju mowy jest kontakt z ludźmi. Telewizja czy komputer nie zastąpią człowieka.
Gdy dziecko za dużo czasu spędza przed ekranem, mogą się pojawić także problemy w kontaktach międzyludzkich, bo dzieci zapatrzone w ekran mają zbyt mało okazji, by nauczyć się odczytywania emocji drugiego człowieka, nie wspominając już o rozumieniu swoich. Coraz częściej do szpitali trafiają mali pacjenci uzależnieni od multimediów. Mają ostre stany pobudzenia, niepokoju związane z tym, że zabroniono im oglądać telewizję lub odcięto od internetu. Zachowują się jak nałogowiec, który jest na głodzie. Bywa, że ich stan jest na tyle poważny, że trzeba je hospitalizować na oddziale psychiatrii.
