Ostatnia aktualizacja: 25.08.2020 r.
26 sierpnia obchodzona jest uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej. Ma ona charakter dziękczynny, wyraża również cześć dla Jasnogórskiego Wizerunku Maryi, który towarzyszy Polakom rozsianym po całym świecie. Wszędzie tam, gdzie docierają Polacy, powstają miejsca kultu Matki Bożej Częstochowskiej. Utworzenie wielu z nich związane jest z obchodami Tysiąclecia Chrztu Polski (1966). Właśnie tej okazji, z woli Papieża Pawła VI ustanowiono w Rzymie Parafię, a następnie wybudowano kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej (Nostra Signora di Czestochowa). Okoliczności powstania, historię oraz życie codzienne tej włoskiej Parafii przedstawiłam w dwóch obszernych artykułach opublikowanym na łamach „Naszego Świata” w lipcu br. Z braku źródeł polskich, oparłam się w nich głównie o materiały włoskie. Ostatnio odnalazłam jednak nowe informacje w języku polskim. Pragnę podzielić się nimi z Czytelnikami „Naszego Świata”. Czytaj dalej w PDF>>O KOŚCIELE MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ W RZYMIE
W 1966 roku, kwartalnik „Duszpasterz Polski Zagranicą” opublikował relację z poświęcenia kamienia węgielnego pod kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Rzymie wraz ze zdjęciem. Zamieścił również w całości tłumaczenie przemówienia Prymasa Polski Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Krótka wzmianka o tym wydarzeniu, które miało miejsce 4 grudnia 1965, znalazła się również w Kronice Zagranicznej zamieszczanej w każdym numerze „Duszpasterza”. Oba teksty przytaczam w całości.
Agata Rola-Bruni
POŚWIĘCENIE KAMIENIA WĘGIELNEGO POD KOŚCIÓŁ M. B. CZĘSTOCHOWSKIEJ
W sobotę o godz. 15.30 odbyło się uroczyste poświęcenie kamienia węgielnego pod nowy kościół parafialny w dzielnicy «Borgata della Rustica», przedmieściu robotniczym Rzymu. Polscy Ojcowie Soborowi przybyli dwoma autobusami. Przybyło też liczne grono duchowieństwa polskiego, księża, studiujący na uniwersytetach papieskich w Rzymie, Siostry zakonne polskie, licznie zgromadzeni Księża Rektorzy, duszpasterze z różnych ośrodków polonijnych zagranicą, którzy przybyli na swą doroczną konferencję niemal ze wszystkich krajów Europy, grono miejscowego duchowieństwa, proboszcz nowej parafii oraz ok. 2.000 wiernych, przeważnie rodzin robotniczych nowo powstającej dzielnicy. Jasne, zniżające się ku zachodowi zimowe słońce oświecało mały plac, otoczony niskimi nielicznymi domami, za którymi już kilka zamieszkałych bloków wielopiętrowych wskazywało wyraźnie na charakter rozwojowy tej dzielnicy. Malutka, prowizoryczna kapliczka z dzwonnicą, ozdobiona flagami papieską i włoską stanowiły tło podwyższenia, na którym stanął nasz Ks. Kardynał Prymas, ubrany w białą kapę i mitrę złocistą z wizerunkiem M. B. Częstochowskiej, mając w ręku złoty pastorał, ofiarowany mu niedawno przez katolików hiszpańskich.
Przed Ks. Kardynałem Prymasem stanął w purpurze Kard. Luigi Traglia, Wikariusz Ojca Św. na Rzym, który powitał Ks. Kardynała Prymasa i wszystkich polskich Ojców Soborowych, przypominając, że przypadł mu w udziale zaszczyt wziąć udział w imieniu Ojca Św. w tej znamiennej uroczystości. Stolica chrześcijaństwa, mówił Ks. Kard. Traglia, raduje się, że będzie miała na swym terenie kościół, zbudowany ku uczczeniu Millenium Polski chrześcijańskiej, pod wezwaniem M. Boskiej, Królowej Polski czyli Częstochowskiej. Niechże on będzie wyrazem naszej miłości uznania i czci dla Narodu polskiego i dla polskiego katolicyzmu.
Przed przemówieniem Ks. Kard. Wikariusza miejscowa orkiestra strażacka zagrała ognistego marsza. Po przemówieniu Ks. Kardynał Wyszyński dokonał obrzędu poświęcenia kamienia węgielnego pod nowy kościół. Jak to jest w zwyczaju, pod kamieniem węgielnym umieszczono skrzynkę z podpisami uczestniczących w obrzędzie, dokument erekcyjny oraz kilka przedmiotów pamiątkowych, między innymi monetę obiegową przywiezioną z Warszawy. Po dokonaniu poświęcenia przemówił J. Em. Ks. Kardynał Stefan Wyszyński w języku włoskim, podkreślając najprzód wdzięczność Ojcu Świętemu Pawłowi VI za Jego inicjatywę. Przypomniał następnie, że trzech papieży w ciągu ostatnich 50 lat przebywało w Polsce Pius XI, Jan XXIII i Paweł VI jako sekretarz nuncjatury w Warszawie i że Polska katolicka, tak jak dochowała z łaską Bożą i pod szczególną opieką swej Królowej Matki Kościoła wierności świętej wierze katolickiej, tak też pragnie dochować jej w następnych tysiącleciach, czego widomym znakiem ma być ta nowa świątynia, zbudowana w sercu chrześcijaństwa, i co jest charakterystyczne w dzielnicy, młodej, rozwijającej się i robotniczej. Zwracając się wreszcie do ludności pozdrowił ją najserdeczniej w imieniu kraju, który jest krajem ludzi pracujących, rozumiejących znaczenie i wartość pracy, jeśli się jej człowiek oddaje w duchu wiary i z Bogiem w sercu. Na zakończenie Ks. Kardynał obiecał do nowego kościoła nadesłać z Jasnej Góry kopię obrazu M. B. Częstochowskiej oraz udzielił pasterskiego błogosławieństwa. Ludność zgotowała Ks. Kardynałowi i Księżom Biskupom huczną owację, a orkiestra ponownie odegrała fanfarę i marsza. Wraz z XX. Biskupami wziął udział w tej uroczystości O. Jerzy Tomziński, Generał OO. Paulinów z Jasnej Góry, Ojciec Soborowy.
PRZEMÓWIENIE KS. PRYMASA
wygłoszone z okazji poświęcenia kamienia węgielnego pod kościół pod wezwaniem M.B. Częstochowskiej w Rzymie, dnia 4. XII.1965 r.
Wasza Eminencjo
Drogi Księże Proboszczu,
Umiłowani Parafianie,
Inżynierowie i Pracownicy!
Wielkoduszność Jego Świątobliwości, Pawła VI, sprawiła, że w Rzymie ma powstać świątynia parafialna, pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej, ku upamiętnieniu Tysiąclecia Chrztu Polski, które przypada 14 kwietnia 1966 roku.
Serca nasze zwracają się w tej chwili, ku gorliwemu Duszpasterzowi Miasta Rzymu, który wnikliwie czuwa nad potrzebami ogromnego Miasta, i śpieszy za jego rozwojem, by dotrzeć wszędzie, gdzie potrzeby i rozwój życia skupia ludzi.
W tym nowym skupisku, w dzielnicy przemysłowej, już dziś skupia się 3 tysiące mieszkańców. A liczba ta wzrośnie. Jak szczęśliwą jest rzeczą, że świątynia niejako wyprzedza rozwój Miasta i już otwiera swoje podwoje na przyjęcie głodnych Bożego Chleba Prawdy ewangelicznej.
Jeden z naszych myślicieli polskich napisał: «Przyjdą takie czasy, że ludzie będą bardziej pragnęli Chleba Prawdy, niż chleba powszedniego.» (E. Małaczewski) Zdaje się, że te czasy są niedalekie. By człowiek współczesny nie zgubił się w potężnym rozroście przemysłu i mechanizacji, – musi na swych drogach łatwo spotykać «Głos wołającego na puszczy: gotujcie drogę Pańską.»
Dla Narodu Polskiego zbliża się wielka chwila, gdy w przyszłym roku będzie czcić Tysiąclecie swego Chrztu. Do tej Uroczystości przygotowaliśmy się przez Nowennę, która trwa już dziesiąty rok. W tej pracy przygotowawczej, oddaliśmy naród pod opiekę Bogurodzicy Dziewicy i Królowej Polski. Nieskończone Pielgrzymki wędrowały przez te lata do Częstochowy, na Jasną Górę, gdzie od wieków czczona jest Dziewica Wspomożycielka Maryja. Mówimy o niej w liturgii, że jest dana «ad defensionem Populi Polonici». Podobnie myślą o Matce Najświętszej szlachetni Synowie Narodu Włoskiego, gdy życie swoje religijne związali tak ściśle z Matką Najświętszą.
Tak szczęśliwie się składa, że do Częstochowy pielgrzymowali trzej późniejsi Papieże: Nuncjusz Achilles Ratti, obecny w Polsce, w czasie najcięższych chwil odrodzenia narodowego, Papież Pius XI. Arcybiskup Angelo Giuseppe Roncalli, który jako Jan XXIII w czasie posiedzenia Komisji Centralnej przygotowawczej do Soboru, oddał prace pod opiekę «Madonna Nera di Częstochowa». Il Mons. Giovanni Battista Montini, jako referent Nuncjatury w Warszawie, dziś Papież Paweł VI. Odnawiając w sobie najmilsze wspomnienia z Jasnej Góry, Ojciec Święty zapragnął, by tu w Rzymie powstało świadectwo tych wspomnień, tak drogich dla narodu Polskiego zawsze wiernego Matce Kościoła.
Pod takimi oto znakami zaczyna się ta budowa. Będzie to świątynia skromna, jako wyraz życia naszego Narodu, ale będzie ona zaradzać potrzebom tej dzielnicy, jak Kościół w Polsce stale zaradza duchowym potrzebom rzesz pracujących i dodaje im otuchy i nadziei.
Pragnę dać wyraz wdzięczności jego Eminencji Najdostojniejszemu Ks. Kard. Traglia, Wikariuszowi Jego Świątobliwości w Wiecznym Mieście, i podziękować za Jego obecność i troskę o to, by wola Ojca Świętego się spełniła. W najbliższym czasie przywiozę tutaj wierną kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej wprost z Polski. Przywiozę też kamień z Jasnej Góry, by spoczął przy ołtarzu głównym, na którym będzie się sprawować Ofiara Najświętsza.
Składam słowa braterskich życzeń, imieniem Episkopatu Polski i własnym Drogiemu Ks. Proboszczowi parafii i Jego Owczarni, Architektom i Pracownikom, by praca nad budową świątyni szła sprawnie, wolna od przeszkód i przygód. Niech «Madonna Nera» czuwa nad Wami!
Udzielamy wam z serca błogosławieństwa pasterskiego.
Źródło: „Duszpasterz Polski Zagranicą” (ROK XVII, 1966, Kwiecień-Czerwiec, nr 2 (67)
Pierwsza publikacja artykułu na łamach “Naszego Świat”: 24.08.2018
