Autor: Agata Rola-Bruni
W lipcu br. roku minęła 330. rocznica urodzin Szymona Czechowicza (1689-1775) – polskiego malarza barokowego, który około 20 lat życia spędził w Wiecznym Mieście. Z tej okazji, zachęcam do odwiedzenia kilku miejsc w Rzymie, w których można zobaczyć obrazy jego lub artystów, którzy go inspirowali. Na trasie wędrówki śladami Szymona Czechowicza na pewno powinny się znaleźć: bazylika San Lorenzo in Lucina, kościół Sant’Isidoro, polski kościół św. Stanisława B.M. oraz kościół San Bonaventura al Palatino. W pierwszych dwóch miejscach zobaczymy płótna, na których Czechowicz się wzorował, w kolejnych – prace samego artysty. Przed spacerem zachęcam do zapoznania się z archiwalnym artykułem Józefy Orańskiej (poniżej), który ukazał się w 1939 roku z okazji 250. rocznicy urodzin malarza. Przybliża on w ogólnym zarysie sylwetkę artysty. Zainteresowanych szczegółowymi informacjami o życiu i twórczości malarza odsyłam do dwóch monografii: Józefy Orańskiej „Szymon Czechowicz 1689-1775” (wyd. 1948) oraz Zbigniewa Michalczyka „Szymon Czechowicz 1689-1775” (wyd. 2007). Pierwszą publikację można znaleźć już tylko w bibliotekach lub antykwariatach, natomiast druga jest dostępna w wielu sklepach internetowych. Polecam!
POLSKI KOŚCIÓŁ PW. ŚW. STANISŁAWA B.M.
„Najwcześniejsza wzmianka o pobycie młodego artysty w Wiecznym Mieście, jaką udało mi się odszukać, pochodzi z 8 listopada 1714 roku. W aktach kościoła polskiego na via Botteghe Oscure spisany jest protokół z generalnego zebrania Arcybractwa św. Tryfona, Respicja i Ninfy członków narodowości polskiej, zamieszkujących w owym czasie w Rzymie. Pomiędzy nazwiskami uczestników zebrania figuruje Szymon Czechowicz.” – pisze Józefa Orańska w swojej książce, która jest rozwinięciem i szerszym opracowaniem doktoratu (1932), do którego materiały autorka zbierała m.in. w Rzymie. Tutaj, dzięki uprzejmości rektora kościoła polskiego – ks. prał. Józefa Florczaka – miała dostęp do archiwum, w którym natrafiła na informacje o Czechowiczu. Na podstawie dokumentów znajdujących się w przykościelnym archiwum Orańska napisała: „W roku 1715 spotykamy się z Czechowiczem już jako malarzem, któremu zarząd polskiego kościoła św. Stanisława powierzył namalowanie obrazu Pana Jezusa Ukrzyżowanego do zakrystii tej świątyni, a w rachunkach kościelnych pod datą 16 czerwca 1715 r. znajduje się wiadomość o zapłaceniu artyście sześciu skudów za tę pracę.”
Rzeczywiście, w zakrystii kościoła polskiego pw. św. Stanisława B.M. znajduje się obraz przedstawiający „Pana Jezusa Ukrzyżowanego”. Czytaj dalej w pdf
