Urodzony 26 listopada w 1915 r. w Wąsicach w obszarze obecnego powiatu kluczborskiego na Śląsku Opolskim.
W 1939 r. ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii w Toruniu, skąd został skierowany do 5 Pułku Artylerii Lekkiej we Lwowie.
Na skutek agresji hitlerowskich Niemiec na Polskę, 5 PAL został skierowany na odsiecz Warszawie, jednak wydarzenia na froncie uniemożliwiły dotarcie całości pułku do stolicy.
Ppor. Engelbert Czellnik przeciwstawił się rozkazowi dowództwa pójścia do niewoli w kończącej się kampanii wrześniowej i pozostał w ukryciu wraz z kilkoma podkomendnymi.
W maju 1940 r. przedostał się do Austrii, a następnie przez Węgry, Jugosławię, Grecję i Liban na teren Syrii do formowanych oddziałów polskich. Podporucznika Czellnika przydzielono w skład tworzonej Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich do 1 Dywizjonu Artylerii Lekkiej, gdzie objął stanowisko dowódcy pierwszej baterii.
W październiku 1940 r. SBSK przeprowadzono do Egiptu z zadaniem obrony Aleksandrii, a następnie w czerwcu 1941 r. do Marsa Matruh.
Karpacki Pułk Artylerii w składzie SBSK został przetransportowany 28 sierpnia do oblężonego Tobruku, gdzie wziął udział w obronie twierdzy. Po przerwaniu oblężenia w grudniu 1941 r. przez oddziały 8 Armii Brytyjskiej, Engelbert Czellnik brał udział w bitwie o El Gazala i kolejno w zdobyciu Bardii.
30 sierpnia 1942 r. otrzymał awans na stopień porucznika, a następnie we wrześniu wraz z całym składem Brygady Karpackiej został przeniesiony do Iraku w rejon Mosulu. Porucznik E. Czellnik objął wówczas stanowisko dowódcy pierwszej baterii w 2 Pułku Artylerii Lekkiej wchodzącej w skład utworzonej 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Po utworzeniu w lipcu 1943 r. na terenie Iraku 2 Korpusu Polskiego, por. Czellnik przystąpił do egzaminu upoważniającego do przyjęcia na kurs w Wyższej Szkole Wojennej w Wielkiej Brytanii. Pomyślny wynik egzaminu zakwalifikował porucznika Czellnika do przeniesienia na kurs w WSW w Eddleston, który trwał od 6 stycznia do 10 października 1944 r.
Wraz z ukończeniem kursu Engelbert Czellnik został awansowany na stopień kapitana dyplomowanego artylerii i przeniesiony na front włoski w skład dowództwa 2 Grupy Artylerii 2 Korpusu Polskiego, gdzie objął stanowisko pierwszego oficera sztabu w organizacji i zaopatrzeniu.
Kapitan E. Czellnik zakończył kampanię wojenną w kwietniu 1945 r. po zdobyciu Bolonii. Został zdemobilizowany 25 czerwca 1947 r. w Predappio, po czym osiedlił się w miasteczku Fermo.
Pułkownik Engelbert Czellnik odszedł na wieczną wartę 1 marca 2017 r. w wieku 102 lat.
Cześć Jego Pamięci!
Polskie odznaczenia wojenne:
1. Krzyż Walecznych nadany dwukrotnie
2. Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
3. Medal Wojska
Brytyjskie odznaczenia wojenne:
1. Gwiazda 1939 – 1945
2. Medal Wojny 1939 – 1945
3. Medal Obrony 1939 – 1945
4. Gwiazda Afryki
5. Gwiazda Włoch
oprac. Krzysztof Piotrowski
na podst. wspomnień sporządzonych w 1992 r. w języku włoskim (24 strony) przez płk. Czellnika przekazanych w 2012 roku
