in

WŁOCHY: 155. rocznica utworzenia Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie (9 III 1866)

Autor: Agata Rola-Bruni

Pomimo wielu trudności i intryg państw zaborczych, Ojciec Święty Pius IX dekretem z dnia 9 marca 1866 utworzył w Rzymie Papieskie Kolegium Polskie (Pontificium Collegium Polonorum). Jego organizację i kierownictwo powierzył oo. zmartwychwstańcom, którzy odznaczali się wyjątkowym patriotyzmem i wrażliwością społeczną. Z czasem placówka stała się miejscem formacji światłego duchowieństwa i konsolidacji Polaków z trzech zaborów – ostoją polskości w Wiecznym Mieście z bogatym księgozbiorem, kolekcją cennych dzieł sztuki oraz licznymi pamiątkami związanymi z osobą św. Jana Pawła II. Obecnie, ze względu na remont i reorganizację Kolegium jest zamknięte. Przyszłość pokaże jak potoczą się jego dalsze losy…

Ojciec Święty PIUS IX (†1878), wejście do Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie (piazza Remuria 2a)

Papieskie Kolegium Polskie w Rzymie początkami swymi sięga drugiej połowy XVI wieku, kiedy to św. Filip Nereusz (san Filippo Neri) założył istniejące tylko przez kilka lat polskie seminarium duchowne. Duży wkład w organizację tej placówki miał również ks. Stanisław Reszka – pierwszy rektor kościoła i administrator hospicjum polskiego w Rzymie. Obszerny artykuł na ten temat opublikowała na łamach Studiów Warmińskich Anna Maria Lepacka (nr 50/2013 s. 263-270 dostępny na www.czasopisma.uwm.edu.pl ). 
Nieudaną próbę wskrzeszenia kolegium  podjął w poł. XVII wieku król Jan Kazimierz Waza. W nowszych czasach ideę założenia w Rzymie polskiej placówki formacyjnej podjął Bogdan Jański. Inicjatywę zrealizowali dopiero jego uczniowie – oo. zmartwychwstańcy – Piotr Semenenko (pierwszy rektor Kolegium), Hieronim Kajsiewicz oraz Aleksander Jełowicki. Wśród innych osób, które przyczyniły się do utworzenia Kolegium, możemy wymienić m.in. późniejszego kardynała Włodzimierza Czackiego oraz ks. Zofię z Branickich Odescalchi. 
„Wysiłki organizacyjne zmartwychwstańców napotykały wiele trudności, szczególnie ze strony ambasad rosyjskiej i pruskiej w Rzymie. Jednym z argumentów przeciwko było twierdzenie, iż kolegia zagraniczne w Rzymie są pod opieką właściwych rządów, a ponieważ rząd polski nie istnieje, więc i kolegium polskie nie ma prawa bytu. W tej sytuacji zainterweniował  papież Pius IX, stwierdzając: «Questi poveri Polacchi non hanno oggi il loro Sovrano. Ebbene, io sarò in Roma loro Sovrano. Questo Collegio sarà il mio» [Ci biedni Polacy nie mają dziś władcy. Bardzo dobrze, ja będę w Rzymie ich władcą. To Kolegium będzie moje]. W ten to właśnie sposób kolegium uzyskało przywilej dodania do swej nazwy przymiotnika «papieskie».” (ks. Wojciech Mleczko CR „Kapłani dla Polski zmartwychwstałej – idee i działalność Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie” Polska Myśl Pedagogiczna nr 1/2015 – artykuł w całości dostępny na www.ejournals.eu )
Po kilkunastu latach zabiegów i starań oo. zmartwychwstańców, na mocy dekretu Ojca Świętego Piusa IX z dnia 9 marca 1866 roku, powstało w Rzymie Papieskie Kolegium Polskie, które za swojego patrona przyjęło św. Jana Kantego. Początkowo placówka mieściła się przy via Salaria Vecchia, później jej siedziba została przeniesiona na via dei Maroniti, następnie w roku 1936 do obecnie zajmowanego budynku przy piazza Remuria 2a (okolice Circo Massimo).  Czytaj dalej artykuł w PDF>>>Ratujmy Papieskie Kolegium Polskie w Rzymie

Kaplica w Papieskim Kolegium Polskim przy piazza Remuria 2a (przed rozpoczęciem remontu)
Salon Papieski (IV 2018) Fot. A. Rola-Bruni
Marmurowe rzeźby T.O. Sosnowskiego w ogrodzie Kolegium – Ecce Homo, NMP (IV 2018) Fot. A. Rola-Bruni

(…)
ZAKOŃCZENIE
Papieskie Kolegium Polskie w Rzymie powstało w czasach trudnych dla narodu polskiego. Swoje istnienie i długoletnie funkcjonowanie zawdzięcza setkom dobroczyńców i przyjaciół – duchownych i świeckich, mieszkańców Rzymu, Włoch, Polski, a także Stanów Zjednoczonych i tamtejszej Polonii, wszystkim tym, którym zależało na utrzymaniu w Wiecznym Mieście skrawka katolickiej Polski z jej bogatą historią i tradycją. Zgodnie z decyzją podjętą przez biskupów polskich podczas 376 zebrania plenarnego KEP trwa reorganizacja Kolegium. Pisano o tym w czerwcu 2017 roku m.in. na stronach www.gosc.pl czy www.wiara.pl, podając wówczas następującą informację:
„Jak podkreśla metropolita warszawski, reorganizacja kolegium nie spowoduje zamknięcia placówki. (…) Jest to historyczny dom i na pewno pozostanie w ciągłości tradycji kolegium – wskazał kard. Nycz.
Purpurat zwrócił uwagę, że obiekt będzie w przyszłości pełnić najprawdopodobniej funkcję domu pielgrzyma. Obecnie trwa opracowywanie nowego projektu. Szukane są również osoby, które pomogą przeprowadzić reformę. Zdaniem kard. Nycza reorganizacja kolegium może potrwać nawet około rok.” (fragment artykułu pt. „Będzie reorganizacja Kolegium Polskiego w Rzymie”)
Na reorganizację i konieczny remont przeprowadzono ogólnopolską zbiórkę funduszy. Można o tym przeczytać np. w Okólniku Kurii Diecezjalnej Płockiej (nr 3/2019 z dn. 17 stycznia 2019 r.) czy w apelu metropolity katowickiego abp Wiktora Skworca z dn. 28 stycznia 2019 r.
Reorganizacja i remont placówki, jaką jest Papieskie Kolegium Polskie w Rzymie nie jest sprawą łatwą. Wymaga czasu, funduszy i właściwie dobranych osób, które całe przedsięwzięcie przeprowadzą. Konieczny jest również odpowiedni nadzór oraz zainteresowanie opinii społecznej, a zwłaszcza darczyńców, którzy w dobrej wierze wsparli czy nadal wspierają dzieło przebudowy Kolegium. 155. rocznica utworzenia tej opatrznościowej dla Polski placówki jest dobrą okazją, aby poświęcić jej więcej uwagi, również na łamach mediów polonijnych.
Agata Rola-Bruni

Szwecja: władze po roku pandemii naśladują inne kraje i dopuściły lockdown

Włochy: Doradcy rządu apelują o zaostrzenie restrykcji, także podczas Wielkanocy