9 lutego w Polsce, Rosji i we Włoszech obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Pizzy.
Nie wiadomo dokładnie, kiedy Międzynarodowy Dzień Pizzy został ustanowiony. Faktem jest, że skradła serce niejednemu smakoszowi jedzenia na świecie.
Oryginalna pizza pochodzi z Włoch, chociaż jej korzenie sięgają Grecji. To właśnie tam placki plangutos, czyli cienkie ciasto na które nakładano różne dodatki było pierwowzorem tej potrawy. Płaskie, okrągłe i wypiekane placki znane były praktycznie wszystkim kulturom starożytnym, np. w dawnym Egipcie spełniały funkcję płatniczą. W starożytnym Rzymie popularne były focaccie przyprawiane ziołami i serem.
Słowo pizza wymyślono podobno w Gaecie. Pojawia się ono po raz pierwszy w dokumencie z 997 roku przechowywanym w tamtejszym Archiwum Katedry. W XVII wieku mianem pizzy alla mastunicola określano wypiek przyprawiony bazylią i serem, a pizzą ai cecinelli – placek z rybą.
Pizza Margherita
Po pojawieniu się we Włoszech pomidorów (przywiezionych po odkryciu Ameryki) zaczęto wykorzystywać je do przyprawiania pizzy. Lokale gastronomiczne zwane ”pizzeriami” pojawiły się po raz pierwszy w XVIII wieku w Neapolu. Ich popularność była tak duża, że wzbudziły zainteresowanie króla Ferdynanda II Burbona, który odwiedził jeden z nich i tym samym bardzo przyczynił się do wzrostu popularności pizzy. W 1889 roku jeden z kucharzy, Raffaelo Esposito, zadedykował królowej Małgorzacie Sabaudzkiej trzy rodzaje pizzy: ”alla mastunicola” (z serem i bazylią), ”marinara” (z pomidorami) – te dwa rodzaje były już dobrze znane – oraz nową wersję: z mozarellą. Ta trzecia pizza najbardziej przypadła do gustu królowej. Od jej imienia pizza ta do dzisiaj zwana jest ”Margheritą”. Krótką historię najsłynniejszej pizzy na świecie możecie przeczytać TUTAJ.
Z Neapolu pizza trafiła do Stanów Zjednoczonych, gdzie wypiekano ją już pod koniec XIX wieku. W północnej części Włoch spopularyzowała się jednak dopiero po II wojnie światowej dzięki robotnikom z południa półwyspu emigrującym za pracą w północne rejony kraju.
We Włoszech wyróżnia się dwa charakterystyczne odmiany pizzy: neapolitańską i rzymską. Pizza rzymska ma grubsze ciasto – od 1 do 2 cm, aby dobrze podtrzymywało składniki, oraz mocno zarumienione i podniesione brzegi. Pizza neapolitańska jest bardzo cienka (maksymalnie 3 mm) i nie ma zaokrąglonych brzegów.
W 2009 roku Komisja Europejska zastrzegła tradycyjny wyrób pizzy neapolitańskiej. Została ona oficjalnie oznaczona symbolem Gwarantowanej Tradycyjnej Specjalności. Jest to jedyny rodzaj pizzy oznaczony tym certyfikatem. Jej sposób przygotowania i składniki są opisane w normie UNI 10791:98.
Sztuka robienia pizzy neapolitańskiej została wpisana 7 grudnia 2017 r. na niematerialną listę dziedzictwa ludzkości UNESCO. O wpis pizzy neapolitańskiej na ww. wymienioną listę zabiegano od 8 lat.
Gdzie zjemy najlepszą pizzę?
Gambero Rosso, włoski odpowiednik francuskiego przewodnika Michelin opublikował niedawno listę pizzerii, w których zjemy najlepszą pizzę we Włoszech. TUTAJ znajdziesz listę pizzerii, w których serwowana jest najlepsza pizza na Półwyspie Apenińskim.
AM/Wikipedia.org
