Obywatel Unii Europejskiej przebywający legalnie we Włoszech, tj. posiadający attestazione di soggiorno wydane przez terytorialne Biuro Ewidencji Ludności (Ufficio Anagrafe), może również zalegalizować pobyt niepracujących członków swojej rodziny.
Kogo zalicza się do członków rodziny w rozumieniu prawa włoskiego?
– małżonka
– dzieci do lat 21
– dzieci, które ukończyły 21 lat, ale nadal pozostają na utrzymaniu
– rodzice i teściowie pozostających na utrzymaniu
WAŻNE: Obywatel UE może zalegalizować pobyt niepracującego członka rodziny, nawet jeśli osoba ta posiada obywatelstwo kraju nie należącego do Unii Europejskiej.
Jakie dochody trzeba wykazać, aby zalegalizować pobyt członków swojej rodziny?
Obywatel UE pragnący ściągnąć do siebie członków swojej rodziny musi posiadać określone ustawowo zasoby materialne pozwalające na ich utrzymanie we Włoszech. Te określone ustawowo zasoby materialne to ustalane co rok przez INPS (włoski zakład ubezpieczeń społecznych) minimum socjalne.
Oto minimalny dochód roczny, które wymagany do tego, aby móc zalegalizować we Włoszech pobyt niepracujących członków rodziny:
Wnioskodawca – dochód roczny w wysokości 5.954,00€
Wnioskodawca i 1 niepracujący członek rodziny – wymagany roczny dochód wynosi 8.931€
Wnioskodawca i 2 niepracujących członków rodziny – roczny dochód w wysokości 11.908€
Wnioskodawca i 3 członków rodziny (np. żona i dwoje dzieci – wymagany roczny dochód w wysokości 14.885€
Przykład:
Pan Kowalski zarabia we Włoszech miesięcznie 1000 euro. Chciałby ściągnąć do siebie swoją niepracującą żonę i syna, który ma 23 lata, ale nadal pozostaje na jego utrzymaniu. Czy jego dochody są wystarczające do zalegalizowania ich pobytu w Italii?
Tak. Pan Kowalski, zarabiając 12 000 € rocznie osiąga dochód przewyższający kwotę, która wg prawa uznawana jest na dzień dzisiejszy za minimalne środki finansowe potrzebne do utrzymania we Włoszech siebie i 2 członków swojej rodziny (11.908 €).
Dokumenty członka rodziny, który potrzebne do zameldowania go we Włoszech:
– ważny dokument tożsamości (polski dowód osobisty lub paszport)
– dokumenty potwierdzające pokrewieństwo (akt ślubu lub akt urodzenia) wydane formularzach wielojęzycznych lub przetłumaczone na j. włoski i zalegalizowane*.
– dokument, który poświadcza, że pozostaje się na utrzymaniu danego członka rodziny lub samozaświadczenie (autodichiarazione)
– dichiarazione di consenso, czyli pisemna zgoda właściciela mieszkania lub domu we Włoszech, w którym rodzina będzie zameldowana.
Gdzie składa się wniosek o legalizację pobytu członków rodziny?
Wniosek składa się w biurze meldunkowym (ufficio anagrafe) w miejscu zamieszkania we Włoszech (comune di residenza).
W jakim terminie trzeba zameldować członków rodziny?
W ciągu 90 dni. Zgodnie z przepisami imigracyjnymi obywatele UE mogą przebywać we Włoszech bez konieczności dopełnienia jakiś szczególnych formalności pobytowych przez okres 3 miesięcy (wystarczy, że będą przy sobie posiadać ważny dokument tożsamości). Jeżeli chcą pozostać we Włoszech dłużej, muszą zostać zameldowani.
Danuta Wojtaszczyk
Podstawa prawna:
Ustawa nr 30/2007 (Decreto legislativo n. 30/2007)
Okólnik włoskiego MSW nr 13 z dnia 28.10.2008 r. (Circolare del Ministero dell’Interno n. 13 del 28 ottobre 2008)
Czytaj także:
Praca we Włoszech. Formalności związane z pobytem, które trzeba zalatwić po przyjeździe
