23 marca 2019 r. w Katolickiej Szkole Podstawowej w Rzymie rozpoczął się szczególny dzień dla pierwszoklasistów i ich rodziców: uroczystość pasowania na ucznia,przyjęcie do wspólnoty uczniowskiej i już od tego dnia przyjęcie całej odpowiedzialności bycia uczniem.
Ten wielki dzień rozpoczęliśmy od Mszy św., którą celebrował ks. Jacek Staniek SChr, Duszpasterz Szkoły. Widziałam przejęcie na buziach naszych dzieci. Cała uwaga skupiona była na nich. Otrzymaliśmy błogosławieństwo na dalszą pracę i naukę w szkole.
Po nabożeństwie dzieci zaprosiły rodziców i gości do swojej klasy na program artystyczny pt: „Być uczniem polskiej szkoły” przygotowany przez wychowawcę panią mgr Małgorzatę Grzywaczewską. Sala została pięknie udekorowana przez rodziców, tak, aby dzieci czuły, że my rodzice też uczestniczymy w tym wielkim dniu.
Uczniowie starszych klas w symboliczny sposób przywitali pierwszoklasistów. Dalej cała scena należała już do naszych dzieci.
Uczniowie bardzo ciekawie i z humorem przedstawili zasady dobrego postępowania w szkole i to, co było naprawdę piękne i poruszające, to piosenka pt.: „Jestem Polką i Polakiem”, podczas której zrobili nam wycieczkę po Polsce.
Dla nas, którzy od lat mieszkamy we Włoszech, przedstawiony program artystyczny był naprawdę wzruszający,bo zapachniało Polską.
Po części artystycznej dzieci złożyły uroczystą przysięgę:
UROCZYŚCIE TU PRZYSIĘGAMY!
OBOWIĄZKI SWE WYPEŁNIAĆ,
NA ZAJĘCIA CHODZIĆ OBIECUJĘ,
W TEN SPOSÓB NA SUKCES ZAPRACUJĘ.
W DOMU ĆWICZYĆ ZAWSZE BĘDĘ I
UMIEJĘTNOŚĆ PIĘKNEGO MÓWIENIA,
PISANIA I CZYTANIA PO POLSKU ZDOBĘDĘ…!
Oj, zakręciła się niektórym z nas się łezka, zdając sobie sprawę, że nasze dzieci po raz pierwszy złożyły uroczystą przysięgę, to nowy ważny krok w życiu.
Następnie odbyło się pasowanie ceremonialnym, ogromnym ołówkiem. Pasowania dokonali pan Konsul Hubert Świętek oraz pani dyrektor mgr Joanna Chojnacka. Dzieci otrzymały dyplomy pamiątkowe oraz legitymacje szkolne.
Ogromne wzruszenie miało miejsce wśród dzieci i rodziców,ale to, co rozczuliło mnie najbardziej to serdeczny „przytulas” dla pani Małgosi. Cieszę się, że dzieci obdarzyły swoją wychowawczynię tak dużym zaufaniem i czują się z nią bezpieczne.
Potem mieliśmy czas dla siebie.Rozpoczęło się wspólne świętowanie. Życzenia, gratulacje, buziaki i łzy szczęścia oraz odśpiewane „100 lat” dla naszych uczniów.
Na dzieci czekał piękny, duży i smaczny polski tort, który zrobiła jedna z mam.
Rodzice chętnie zostali, aby świętować z dziećmi ich wielki dzień.Poczęstunek był dobry i obfity, jak na Polaków przystało.Później dzieci mogły obejrzeć bajkę o Plastusiu i wykonały piękne laurki.
Dziękuję wszystkim, którzy uświetnili ten dzień swoją pracą i obecnością.
Katarzyna Kuśmiderska-Sierant
Mama uczennicy kl. 1
