Senat Rzeczypospolitej Polskiej ogłosił rok 2020 Rokiem Świętego Jana Pawła II jako wyraz wdzięczności za dar pontyfikatu papieża Polaka w stulecie jego urodzin. Nasz wielki rodak odegrał ważną rolę nie tylko w dziejach Polski, ale również w historii świata.
Wspólnota Polska w Ostii aktywnie włączyła się w obchody uczestnicząc 18 maja we Mszy św. dziękczynnej z okazji 100-lecia urodzin Karola Wojtyły i współorganizując koncerty „Totus Tuus” (12.09. w Ostia Antica) i „Habemus Papam” (17.10. w Ostia Lido). W listopadzie – Weronika Goszczyńska, Weronika Targońska, Matteo Resciniti i David Modzelewski – wzięli udział w „Festival Lidense” – promując poezje Karola Wojtyły.
27 grudnia, w Niedzielę Świętej Rodziny, w Parafii San Nicola di Bari, po Mszy św. odprawionej przez ks. Jacka Stańka (SCHr), odbyło się zakończenie Roku św. Jana Pawła II i krótkie „Kolędowanie z Janem Pawłem II – Papieżem Rodziny”.
Weronika Goszczyńska i Piotr Owczarek poprowadzili spotkanie przeplatając kolędy informacjami o Janie Pawle II. Kolędy zaśpiewali: Joanna Witczak, Barbara Rogalska i Piotr Owczarek – przy akompaniamencie gitary.
Życie rodzinne, jego znaczenie i misja były wielką troską Ojca Świętego i jednym z głównych tematów jego nauczania – „Rodzina jest centrum i sercem cywilizacji miłości. Dlatego też spośród wielu dróg, na których Kościół służy zbawieniu człowieka, rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą” (LR 2).
Pielęgnowanie rozmaitych tradycji w rodzinie to najlepszy sposób na integrację, na częstsze przebywanie ze sobą. Przykładam takiej tradycji są Święta Bożego Narodzenia. Dla wielu Polaków jednym z najpiękniejszych zwyczajów tych Świąt jest śpiewanie kolęd. Jan Paweł II wielokrotnie zapraszał do wspólnego kolędowania:
„Kolędy nie tylko należą do naszej historii, lecz poniekąd tworzą naszą historię narodową i chrześcijańską. Jest ich wiele, ogromne bogactwo. Od najdawniejszych, staropolskich, do tych współczesnych, od liturgicznych do pastorałek. Trzeba, ażebyśmy tego bogactwa nie zagubili. …życzę, abyście wszyscy, drodzy Rodacy, czy w kraju, czy też w Rzymie, czy gdziekolwiek na świecie, śpiewali kolędy, rozmyślali nad tym, co one mówią, nad całą ich treścią, i byście w nich odnajdywali prawdę o miłości Boga, który dla nas stał się Człowiekiem”.
Jan Paweł II, 23 grudnia 1996 Spotkanie z rodakami, Watykan, Aula Pawła VI
Jan Paweł II śpiewał kolędy od wieczerzy wigilijnej aż do 2 lutego, nimi się modlił i bardzo mocno je kontemplował. „Wśród nocnej ciszy”- była dla Niego oficjalną pieśnią inaugurującą czas Bożego Narodzenia także w Watykanie.
Kolęda towarzyszy nam wiernie przez całe nasze życia. Związki kolędy ze wspomnieniami z dzieciństwa oraz jej polskość, sprawiły, że nigdzie indziej na świecie ten rodzaj pieśni bożonarodzeniowej nie stał się tak umiłowanym, jak na polskiej ziemi. Historycznie, na obczyźnie, każdemu Polakowi kolęda dawała (i daje) wrażenie Ojczyzny, przenosząc duszę utęsknioną do oddalonego kraju rodzinnego. Dla Jana Pawła II taką pieśnią – pochodzenia góralskiego – była pastorałka “Oj maluśki, maluśki” anonimowego autorstwa, do której sam dopisał kilka zwrotek.
Na zakończenie spotkania, po przypomnianych słowach JPII: „… Życzenia na Nowy Rok. Niech spełni się to, co śpiewamy w kolędach” – wykonano „Bóg się rodzi”.
„… Podnieś rękę Boże dziecię Błogosław Ojczyznę miłą.
W dobrych radach, w dobrym bycie, Wspieraj jej siłę swą siłą.
Dom nasz i majętność całą I Twoje wioski z miastami… ”
Występ został nagrodzony przez widownię dużymi brawami.
Senat RP wyraził wdzięczność i uznanie instytucjom, szkołom, uczelniom wyższym, fundacjom, placówkom kultury, jak również wszystkim osobom, które czynnie się przyczyniły do upamiętnienia życia i dzieła naszego Wielkiego Rodaka. Niech mijająca 100. rocznica urodzin Jana Pawła II będzie przypomnieniem mądrości płynącej z jego nauczania oraz ze spuścizny intelektualnej.
Piotr Owczarek
Artykuł opracownay na podstawie informacji z różnych źródeł, m.in.: „Niedziela”, Fundacja JPII, Senat RP, Wspomnienia Kardynała Dziwisza. Zdjęcie JPII – „Niedziela”
