Tłumaczymy, jakie wytyczne należy zastosować przy składaniu wniosku na skorzystanie z ulg pracowniczych na opiekę nad członkiem rodziny, nad osobą upośledzoną czy też na samego siebie.
Ustawa 104/92 – “Ustawa ramowa o pomocy, integracji społecznej i prawach osób niepełnosprawnych”, nazywana w skrócie „ustawą 104” (wł. legge104) reguluje przyznawanie określonych świadczeń dla pracowników niepełnosprawnych oraz ich krewnych. Przepisy te są najważniejszym wyznacznikiem prawnym we Włoszech dotyczącym praw osób niepełnosprawnych i ich opiekunów.
Wytyczne jakie należy zastosować przy składaniu wniosku na skorzystanie z ulg pracowniczych na opiekę nad członkiem rodziny, nad osobą upośledzoną czy też na samego siebie:
a) pracownik składający podanie wypełnia pytanie w odpowiednim formularzu z INPS, dołącza zarówno zaświadczenie lekarskie osoby niepełnosprawnej, potwierdzające jego „poważny stopień upośledzenia”, jak i informacje potwierdzające spełnienie wszystkich wymagań;
b) pracownik ubiegający się o prawo do tytułu opiekuna osoby niepełnosprawnej przedstawia zapytanie/podanie do INPSu, który jest odpowiedzialny za poinstruowanie go i udzielenie mu wszelkich informacji. INPS w rzeczywistości jest odpowiedzialny za skontrolowanie czy są spełnione zgodnie z prawem wszystkie wymogi uprawniające do korzystania z ulg;
c) pod koniec procesu weryfikacji/kontroli, INPS przesyła pracownikowi, pracodawcy, a także do opieki społecznej postanowienie o przyznaniu (bądź odrzuceniu) ulg. Owe postanowienie poświadcza weryfikacje wymaganych atrybutów medycznych, administracyjnych i gotowość do wypłacania wyżej wymienionego dodatku;
d) pracownik komunikuje pracodawcy w jaki sposób ma zamiar skorzystać z ulg przyznanych jemu na osobę niepełnosprawną.
Ulgi dla niepełnosprawnego pracownika – pracownik z poważnym upośledzeniem ma prawo do:
– 3 odpłatnych dni wolnych w ciągu miesiąca;
– bądź 2 godzin zwolnienia dziennie (w przypadku powyżej 6 godzinnego rozkładu dnia pracy);
– bądź 1 godziny przepustki dziennie (w przypadku gdy pracuje się dokładnie 6 bądź mniej godzin dziennie);
– 3 dni pozwolenia/przepustki w ciągu miesiąca mogą być również wykorzystane w postaci 6 czterogodzinnych dni pracy, czy też wykorzystane na godzinne pozwolenia.
Jak postępować by być uznanym za „osobę niepełnosprawną”?
By oficjalnie zostać uznanym osobą niepełnosprawną, w świetle ustawy 104/92, należy poddać się wizycie lekarskiej w ośrodku zdrowia – USL przy odpowiedniej komisji mieszanej, gdzie wraz z komisją lekarską zasiadać będą przedstawiciele innych zawodów,
takich jak psycholog/psychiatra, asystent socjalny i lekarz kategorii pracownika, w celu rozpatrzenia każdego przypadku w należyty sposób.
Istnieje możliwość odbycia wizyty domowej, w przypadku gdy osoba zainteresowana posiada dokumentację zaświadczającą, iż stan zdrowia i zaistniałe okoliczności uniemożliwiają przetransportowanie na miejsce posiedzenia komisji.
W sprawie wizyt domowych, podanie należy przesłać bezpośrednio do sekretariatu Komisji Inwalidów Cywilnych, przedstawiając zaświadczenie lekarskie potwierdzające absolutną niezdolność osoby niepełnosprawnej do stawienia się na miejsce posiedzenia komisji.
W celu zarezerwowania wizyty należy zgłosić się do patronatu w centrum rezerwacji i przedstawić zaświadczenie lekarskie od lekarza ogólnego bądź specjalisty, który prosi o dokonanie tej wizyty. Prośba powinna być zgłoszona do danego oddziału INPSu, pod który się podlega, a do podania powinno być dołączone zaświadczenie wydane przez lokalną służbę zdrowia. Z zaświadczenia powinno wynikać, iż został stwierdzony w świetle artykułu 3,3 z ustawy 104/1992 stopień upośledzenia.
Po zarezerwowaniu wizyty należy zgłosić się na wizytę komisyjną wraz z następującą dokumentacją: dokument stwierdzający tożsamość (dowód osobisty, prawo jazdy); kartkę z rezerwacją podanie w 3 kopiach; całą dokumentację medyczną, dotyczącą deklarowanej patologii.
W rezultacie wizyty osoba zainteresowana otrzyma dokument (w jednym egzemplarzu i bez możliwości uzyskania duplikatu, więc w jakimkolwiek celu należy używać kopie), z opinią Komisji.
Opinia ta będzie następnie wysłana do Obwodowej Komisji Lekarskiej i poddana kolejnej dogłębnej analizie, która będzie mogła wyrazić:
– niezgodną opinię (jeśli opinia będzie niezgodna, komisja kontrolująca może zdecydować o przeprowadzeniu kolejnej wizyty kontrolnej),
– opinię pozytywną (gdy opinia jest pozytywna, wówczas dochodzi do zakończenia praktyki).
W obydwu przypadkach chory otrzymuje powiadomienie wraz z przesłaniem protokołu/postanowienia listem poleconym na adres zamieszkania.
na podst. materiału Stefano Camilloni
opr. Monika Zakrzewska
