Polski kościół pw. św. Stanisława B.M w Rzymie jest kustoszem wielu cennych dzieł sztuki, m.in. XVIII-wiecznych obrazów znanych polskich malarzy: Szymona Czechowicza, Tadeusza Konicza (Kuntze) oraz Franciszka Smuglewicza. W listopadzie ubiegłego roku, tuż po uroczystości Chrystusa Króla (21 XI), wspólnotę parafialną spotkała niespodzianka. Obrazy z dwóch ołtarzy bocznych zostały zabrane do renowacji. W ich miejsce powieszono starannie wykonane kopie. Warto zainteresować się tą cenną inicjatywą, tym bardziej, że już wkrótce – w maju br. – przypada 100. rocznica odzyskania kościoła i hospicjum dla Polaków. Z tej okazji, jak również 100. rocznicy urodzin św. Jana Pawła II (protektora i dobroczyńcy kościoła) pielgrzymi z całego świata będą na pewno odwiedzać polski kościół w Rzymie – zdaniem niektórych – najcenniejszy polski zabytek poza granicami kraju.
W listopadzie ubiegłego roku do renowacji zabrano obraz Szymona Czechowicza „Św. Jadwiga Śląska przy Ukrzyżowanym” oraz Tadeusza Konicza (Kuntze) „Wskrzeszenie Piotrowina”. Mając na uwadze zbliżający się ROK JUBILEUSZOWY 2025 warto zaznaczyć, że obraz Czechowicza zawisł w kościele polskim z inicjatywy kolonii polskiej w Rzymie z okazji Roku Jubileuszowego 1725. Poniżej, od lewej: obraz Czechowicza (z książki L. Orańskiej „Szymon Czechowicz 1689-1775”, zdj. kol. ze strony www.rzym.msz.gov.pl), obraz Tadeusza Konicza (z książki M. Loreta „Gli artisti polacchi a Roma nel Settecento”, zdj. kol. ze strony www.rzym.msz.gov.pl)
O tej kosztownej inicjatywie dowiedzieliśmy się z Biuletynu Duszpasterstwa Polaków w Rzymie (www.duszpasterstwopolakowwrzymie.com). W numerze z dnia 8.12.2019 przeczytaliśmy informację o zbiórce pieniędzy: „W związku z renowacją obrazów z bocznych ołtarzy naszego kościoła, przeprowadzimy w przyszłą niedzielę (15.12) dodatkową składkę na pokrycie części kosztów tegoż przedsięwzięcia.” Podziękowanie za złożone ofiary zamieszczone zostało w Biuletynie z dn. 22.12.2019: „Dziękujemy bardzo serdecznie za ofiary złożone tydzień temu (875,90 euro) – zasilą one «fundusz renowacyjny» naszego kościoła.”
Na pochwałę zasługuje organizacja całego przedsięwzięcia – sprawne zdjęcie oryginałów i zawieszenie wcześniej przygotowanych kopii – które w niczym nie zakłóciły pracy kościoła.
Obecnie nie pozostaje nam nic innego, jak tylko uważnie śledzić dalsze losy tych cennych dzieł sztuki i czekać na ich powrót.
Zainteresowanych szczegółami odsyłam do Rektora i Prowizorów Kościoła i Hospicjum św. Stanisława B.M. w Rzymie.
Agata Rola-Bruni
